29 juni 2009

Vrij zijn van het verstand

Je wild vrij zijn,
van al die pijn.
het verleden doet zo´n zeer,
en beperkt je keer op keer.

maar wees dankbaar voor het verleden,
en ga leven in het heden.
laat je er niet door beperken,
maar ga aan deze angst werken.

wees maar niet bang,
en ga lekker je gang.
doe alles wat je leuk vind,
en verwaarloos niet je innerlijke kind.

laat je niet beperken door regels en angst,
eerlijkheid duurt het langst.
angst kun je zien als gevaar,
word hier gewoon van gewaar.

zodat je met die situatie om kan gaan,
in plaats van jezelf te beperken en te leven in deze bange waan.
doe het gewoon nog een keer,
ik beloof je dit keer doet het geen zeer.

je weet nu wel hoe het moet,
dat is wat gewaarwording doet.
durf risico´s te nemen in het leven,
en probeer voor dingen die je graag wild alles te geven.

je kunt alles doen wat je hartje begeerd,
als je maar van het vallen leert.
hoe meer je leert en ondekt,
de meer je volgende keer oplet.

hierdoor krijg je een intuitie o zo cool,
het gevolg is het makkelijker berijken van een doel.
je kunt steeds meer in een korte tijd,
en je raakt jezelf niet meer kwijt.

vallen en opstaan,
en gaan met die banaan.
het besef van tijd zal langzaam verdwijnen,
en enorme wonderen zullen verschijnen.

al ga je inzien dat wonderen niet echt bestaan,
want je hebt het allemaal zelf gedaan.
je zult beseffen dat je goddelijk bent,
een ongelovelijk wezen dat geen grensen meer kent.

vraag je wel eens waarom ik,
en geef je dan een snik.
vaak heb je dit zelf gedaan,
en ik wil dat je nu blijft staan.

sommige dingen horen bij het leven,
verlies van iets moois wat jou alles kon geven.
je raakt dierbaren kwijt en dat is zwaar,
accepteer het en geen gemaar.

het leven is best wel simpel als je weet wat het werkelijk is,
en ik weet zeker dat ik me niet vergis.
denk je nou echt dat als je doodgaat alles ophoud,
het is de natuur en ik hoop dat je daar op vertrouwd.

wat heeft het zin om geboren te worden en dood te gaan,
en dan helemaal niet meer bestaan.
haha wake up en doe niet zo raar,
zie de natuur zo mooi perfect en waar.

denk je nou echt dat dit alles is,
dan heb je het toch echt goed mis.
angst voor de dood beperkt je leven,
hierdoor kun je niet alles geven.

dit is de oorzaak van alle narigheid,
iedereen wil overleven zonder genadigheid.
ik ben niet bang om dood te gaan,
want ik zie het als een hergeboorte uit deze waan.

daarom kan ik zo goed genieten,
en zoveel liefde in mensen gieten.
ik wil laten zien wie je werkelijk bent,
en liefde en geluk goed kent.

o hoeveel gedichten moet ik nog schrijven,
om je uit de verdrietige waan te drijven.
ik wil dat je geniet van heel het leven,
en dat je jezelf liefde durft te geven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten